L'Eau de Corse EDP
- L'Eau de Corse zostały zainspirowane korsykańskim porankiem, urzekającą zmysły naturą oraz świeżością ziół i cytrusów.
Opis produktu
Perfumy Oriza L. Legrand L'Eau de Corse zostały zainspirowane korsykańskim porankiem, urzekającą zmysły naturą oraz świeżością ziół i cytrusów. Skórki korsykańskiej gorzkiej pomarańczy, petitgrain oraz zioła, powoli macerowane w organicznym alkoholu zbożowym, składają się na wyjątkowość tej kompozycji produkowanej nieprzerwalnie od 1937 roku. Odnajdziemy tutaj goryczkę świeżo obranych cytrusów – cierpką i soczystą, jakbyśmy obierali jeszcze niedojrzałe pomarańcze, z grubej, nasyconej olejkami skóry. Wytrawne, rześkie, autentyczne. Chwilę później pojawia się mięta, aromatyczna, zielona jak liście zerwane prosto z ogródka. Jej chłód miesza się z aromatem pomarańczy, przywołując wspomnienie wiatru, który niesie ze sobą zapach świeżo przeciętych łodyg mirtu. W bazie dominuje gorzka pomarańcza – szorstka, wytrawna, z charakterystyczną, lekko pikantną skórką. Jej aromat łączy się z ziemistym, szyprowym akcentem mchu dębowego, wydobywając efekt suchej, nagrzanej od słońca ziemi. Połączone esencje tworzą aromat natury bez filtrów, poranny spacer przez cytrusowy gaj oraz chłód bujanych wiatrem ziół, zamknięte w kreacji, która budzi ciało i uspokaja duszę.
Historia marki Oriza L. Legrand zaczyna się w 1720 roku, kiedy nadworny perfumiarz i gorzelnik Ludwika XV zakłada dom perfumeryjny Maison Oriza. Pierwszym klientem domu zostaje sam Ludwik XV, nadając mu dodatkowo tytuł oficjalnego dostawcy francuskiego dworu. Zapachy zachwycają tak przed jak i po Rewolucji Francuskiej, kradnąc serca m. in. królowej Marii Antoniny, Napoleona Bonaparte, cesarzowej Józefiny czy cesarza Napoleona III. Od 1811 właścicielem firmy zostaje Louis Legrand, otwierając jednocześnie wspaniały butik przy luksusowej rue Saint-Honoré w Paryżu. Sumiennie pracuje na utrzymanie doskonałej reputacji, a dom perfumeryjny będzie od tej pory na jego cześć znany jako Oriza L. Legrand. Równie wielkim zarządcą okaże się jego następca – Antonin Raynaud. Ukoronowaniem ich wysiłków będzie zdobycie słynnej Grand Prix paryskiej Wystawy Światowej roku 1900.